ماه و خورشید

خدای من میخواهم تو را بسرایم

آنقدر که از انگشتان جوهریم

بر سپیدی کاغذ جاری شود:

"دوستت دارم"

و این سر فصل از تو گفتن است

شعرهایم از تو الهام میگیرند

ومن از شعرهایم.....

چه کنم همیشه باید واسطه ای خیال تو را

کنار من بنشاند....

سبزی لطف بیکرانت به من

رویشی دوباره می دهد:

از نو شکوفا شدن را...

ای خوب:

بهانه ی رویشم را از من مگیر...!